29.

Πλήθος απο μικρά λαμπάκια αντικατοπτρίζονται στις υγρές ασφάλτους.

Η φωτιά που βγαίνει απο το τζάκι, ζεσταινει τα πουά πατουσάκια σου.

Ξεχνάς τα χρόνια που περνάν απο πάνω σου και αρχίζεις να παίζεις με τα θολωμένα τζάμια. 

Παίζεις με τα χνώτα σου και ξεκινάς με το δάχτυλο να δινεις διάφορους σχηματισμούς.

Χαζευεις το φωτισμένο δέντρο που φύτρωσε στο σαλόνι σου.

Κατεβάζεις κούτες απο το πατάρι, γεμάτες στολίδια.

Αλλάζεις το σπίτι και μαζί τη ψυχολογία σου.

Χαίρεσαι να έχεις κόσμο στο σπίτι σου, να προσφέρεις τα γλυκά που έχεις φτιάξει για τους αγαπημένους σου ανθρώπους.

Δεν έχω πολλούς..μα αυτούς που έχω, έχουν τον τρόπο τους να με κάνουν να τους κάνω όλες τις χάρες.

Και εγώ τους κάνω κι άλλες.

Διανύω τις αγαπημένες μέρες του χρόνου.

Και τυχαίνει να είναι οι τελευταίες.

Τελευταίες και καλύτερες.

29.